Σελίδες

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.

Απόσπασμα από το ομώνυμο διήγημα του Στέλιου Αρώνη.

  ...Το πρωί πετάχτηκε μέχρι το φαρμακείο για να αγοράσει μια κρέμα προσώπου. Φτάνοντας κοντά, αντίκρισε την εντυπωσιακή σιλουέτα του Τόκι να εμφανίζεται μέσα από το κατάστημα. Παραξενεύτηκε που τον είδε μόνο του. Της έκανε εντύπωση που η Βασιλεία τον είχε στείλει για ψώνια, χωρίς τη δική της παρουσία.
    ''Καλημέρα, κυρία Μαίρη'', τη χαιρέτησε με το γνωστό σε όλους ευγενικό του τρόπο.
    ''Καλημέρα, Τόκι'', του ανταπόδωσε το χαιρετισμό η Μαίρη, δράττοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία να του κάνει και μια μικρή ανάκριση. ''Πώς και βγήκες μόνος σου για ψώνια;''
    ''Η κυρία μου είναι άρρωστη και με έστειλε να της πάρω το φάρμακό της'', της εξήγησε με προθυμία το ρομπότ.
    ''Μπα, τι έπαθε; Έχει κάτι σοβαρό;''
    ''Δεν ξέρω ακριβώς'', της απάντησε ο Τόκι. "Πονάει το κεφάλι της και άκουσα τον κύριό μου να λέει στο γιατρό ότι το παθαίνει συχνά, λόγω των μεγάλων ευθυνών που έχει αναλάβει''.
    Η Μαίρη έπεσε από τα σύννεφα. Για ποιες ευθύνες μιλούσε; Εκείνη καθόταν όλη την ημέρα ξαπλωμένη στον καναπέ και διάβαζε περιοδικά και η μοναδική της ασχολία εκτός σπιτιού ήταν τα ψώνια στα μαγαζιά, η λογοδιάρροιά της με τις πωλήτριες και η επίσκεψή της στην τράπεζα για το ξαλάφρωμα του λογαριασμού του συζύγου της.
    ''Τι μου λές; Κρίμα την κακομοίρα'', έκανε με συμπονετικό ύφος η Μαίρη.
    ''Η κυρία μου δεν είναι κακομοίρα'', είπε με ύφος συνηγόρου ο Τόκι, δείχνοντας ότι είχε ενοχληθεί από την έκφραση συμπάθειας της Μαίρης. ''Εκείνη λέει ότι εσείς είσαστε κακομοίρα και ότι σας λυπάται που ζείτε τόσο στερημένα''.
    Η Μαίρη έμεινε να τον κοιτάζει με το στόμα ανοιχτό. Η Βασιλεία δεν είχε το Θεό της. Άκου τι ιδέα είχε για εκείνην και ήταν εντελώς βέβαιη ότι θα την διέδιδε και στους άλλους. Δεν την πείραξε η άσχημη γνώμη που έτρεφε για εκείνην, αλλά η κακοήθειά της να τη μεταφέρει και στον κόσμο. Όλοι βέβαια γνώριζαν ποια ήταν η μία και ποια ήταν η άλλη, η συνήθεια όμως της φαντασμένης Βασιλείας να μιλάει υποτιμητικά για τη δική της οικογένεια, της προκάλεσε θυμηδία.
    ''Η κυρία μου ζει σαν βασίλισσα'', συνέχισε ο Τόκι το παραμύθι που είχε διδαχτεί, ''κι εσείς, όσο και να θέλετε να τη φτάσετε, ποτέ σας δεν θα μπορέσετε να το καταφέρετε''.
    Ε, αυτό πάει πολύ, μονολόγησε η Μαίρη. Η γυναίκα έχει τρελαθεί εντελώς. Ποια νομίζει ότι είναι; Ξέχασε από που έχει έρθει και τι ήταν πριν αρχίσει ο άντρας της να βγάζει μαύρα χρήματα;
    Θυμήθηκε τη ρήση του Σόλωνα, τότε που, σύμφωνα με την ιστορία, ο μεγάλος εκείνος Αθηναίος σοφός είχε επισκεφτεί το βασιλιά Κροίσο. ''Μηδένα προ του τέλους μακάριζε, αυτό να πεις στη φαντασμένη κυρία σου, που έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της'', του είπε φανερά εκνευρισμένη και μπήκε μέσα στο φαρμακείο...  

Δεν υπάρχουν σχόλια: