Ο Ρίκο ξεβίδωσε τη βαλβίδα και το αέριο άρχισε να απελευθερώνεται από το στόμιο του μεταλλικού ντεπόζιτου. Η μυρωδιά του ήταν πολύ έντονη, αυτό όμως δεν ενόχλησε στο ελάχιστο το Ρίκο και τον συνεργάτη του το Λίκο. Εκείνοι συνέχισαν απτόητοι τη δουλειά τους και δυο λεπτά αργότερα ξαναβίδωσαν τη βαλβίδα. Η ροή του αερίου σταμάτησε και η ατμόσφαιρα επανήλθε σταδιακά στην αρχική της κατάσταση, αν και αυτό ουδεμία σημασία είχε για τους δυο άοκνους εργάτες της στρατιωτικής βιομηχανίας.
Ο Ρίκο ακούμπησε το μεταλλικό του χέρι επάνω
στον πάγκο εργασίας και κοίταξε λοξά το Λίκο: «Φαντάζεσαι τι θα παθαίναμε, αν
είμαστε άνθρωποι;», σχολίασε. «Τελικά, έχουμε πολλά πλεονεκτήματα έναντι των
ανθρώπων, με κυριότερο την ικανότητά μας να επιβιώνουμε σε συνθήκες που θα ήταν
θανατηφόρες για εκείνους».
«Μμ, δεν θα διαφωνήσω», μουρμούρισε ο Λίκο,
«αλλά υπάρχουν και αρνητικά, όπως για παράδειγμα η πλήρης αδυναμία μας να απολαύσουμε
κάποιο φαγητό, όπως έχουν την τύχη να κάνουν οι άνθρωποι».
«Ε, ναι, μα το κάνουν επειδή το έχουν ανάγκη,
επειδή τους χρειάζεται για να επιβιώσουν, κάτι που δεν ισχύει για μας».
«Εντάξει, δεν αμφιβάλλω ότι αποτελεί ανάγκη
γι’ αυτούς», αντιγύρισε ο Λίκο, «αλλά δεν παύει να είναι και μια απόλαυση, την
οποία εμείς δεν θα μπορέσουμε ποτέ να γνωρίσουμε, όπως βέβαια και το σεξ, για
το οποίο έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια».
«Μην κάνεις τέτοιες συγκρίσεις», τον συμβούλευσε
ο Ρίκο. «Άλλο αυτοί, και άλλο εμείς. Μη νιώθεις μειονεκτικά απέναντί τους, όσο
κι αν οφείλουμε την ύπαρξή μας σε αυτούς. Εγώ ούτε καν ευγνωμοσύνη αισθάνομαι,
γιατί γνωρίζω ότι μας δημιούργησαν για δική τους εξυπηρέτηση και όχι για κάποιο
άλλο λόγο. Από ιδιοτέλεια μας έφτιαξαν και όχι από φιλανθρωπία».
«Δεν έχει σημασία. Όποιος κι αν ήταν ο λόγος
της δημιουργίας μας, εγώ ξέρω ότι τώρα είμαστε εδώ, ότι υπάρχουμε, κι ότι θα
υπάρχουμε για πολύ καιρό ακόμα. Αυτό και μόνον αρκεί για να τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη».
«Εσύ λέγε ό, τι θέλεις», διαφώνησε ο Ρίκο,
«εγώ όμως δεν θεωρώ ότι πρέπει να τους έχουμε υποχρέωση. Δεν είδες ότι μας
πέταξαν εδώ στην άλλη άκρη της Ασίας, μόνο
και μόνο για να δουλεύουμε στα κωλοεργοστάσιά τους και να είμαστε απλά πειθήνια
όργανά τους;»
«Εγώ πιστεύω ότι οφείλουμε σεβασμό στους δημιουργούς μας».
