'Ενα μικρό απόσπασμα από ένα ανέκδοτο αστυνομικό μυθιστόρημά μου:
Η πρώτη εντύπωση που έδινε στον επισκέπτη το σπίτι εκείνο ήταν πως επρόκειτο
για… εκκλησία. Οι τοίχοι του σαλονιού ήταν γεμάτοι εικόνες και επίχρυσα
καντήλια κρέμονταν διάσπαρτα και στους τέσσερις τοίχους. Την ίδια εικόνα
αντίκρισε μπαίνοντας και στο υπνοδωμάτιο.
Βλέποντας αυτό το άκρως θρησκόληπτο
σκηνικό, αναλογίστηκε, πώς γινόταν μια τόσο θρησκευόμενη γυναίκα, να είναι
ταυτόχρονα και τόσο εγκληματική φυσιογνωμία; Πώς συμβάδιζε η αγάπη για τον
πλησίον με την εξόντωση του πλησίον; Αναπολώντας όμως την ιστορία του
χριστιανισμού, όχι αυτήν που διδασκόταν στα σχολεία, αλλά εκείνην που
περιγραφόταν στα εξωσχολικά βιβλία, δεν δυσκολεύτηκε να δώσει αμέσως την
απάντηση στο ερώτημά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου