Απόσπασμα από την ομώνυμη αστυνομική νουβέλα μου.
«Εντάξει, κύριε υπαστυνόμε. Σας ευχαριστώ
για τις συμβουλές και, κυρίως, για το ενδιαφέρον σας. Αν δεν με είχατε
ενημερώσει από πριν, θα είχα άγνοια του κινδύνου και ίσως να είχα πέσει στην
παγίδα της. Ευχαριστώ το Θεό, γιατί φαίνεται ότι με λυπήθηκε και σας έφερε στο
δρόμο μου».
"Α, εδώ τα χαλάμε, φίλε μου'', τον επέπληξε ο υπαστυνόμος, ενοχλημένος από αυτό που είχε ακούσει. "Η αξιοποίηση
των πληροφοριών και των ευρημάτων που προέκυψαν από την αστυνομική έρευνα,
καθώς και η λογική είναι αυτά που με έφεραν στο δρόμο σου και κανένας
άλλος. Αν ο Θεός ήθελε να βοηθήσει, θα
μπορούσε να το είχε κάνει και με τα επτά μέχρι στιγμής αθώα θύματα. Αυτούς τους
δύστυχους ανθρώπους γιατί δεν τους λυπήθηκε;»
«Μάλλον έχετε δίκιο. Από συνήθεια το είπα. Καταλαβαίνετε
τι εννοώ. Μιλάω γι’ αυτήν την πλύση εγκεφάλου, την πεποίθηση δηλαδή ότι όλα στη
ζωή μας κατευθύνονται από το Θεό, που την εμφυτεύουν στον εγκέφαλό μας συνεχώς
από την παιδική μας ηλικία».
«Το καταλαβαίνω και σε δικαιολογώ. Α, μιας και έθιξες το συγκεκριμένο θέμα, να σε πληροφορήσω και κάτι για τη φίλη μας, το
οποίο το μάθαμε μόλις χθες. Η κυρία αυτή, λοιπόν, φίλε μου, η εγκληματίας που
σκορπίζει το θάνατο, είναι θρησκευόμενη. Δεν γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες
αυτή τη στιγμή, σε πληροφορώ όμως ότι, το άτομο αυτό, η εγκληματίας που σκορπά
το θάνατο, πιθανόν νομίζει πως ενεργεί με ‘’θεϊκή’’ εντολή».
«Σοβαρά το λέτε;»
«Νομίζεις ότι αστειεύομαι; Εν πάση
περιπτώσει, ας αφήσουμε στην άκρη την μεταφυσική, κι ας κοιτάξουμε να βρούμε τη
λύση στο σοβαρό πρόβλημα που έχει δημιουργήσει στην κοινωνία αυτό το τέρας, γιατί πραγματικά για ανθρώπινο
τέρας πρόκειται ».
«Πολύ σωστά. Πάντως δεν μπορώ να μη θεωρήσω
τον εαυτό μου τυχερό που βρεθήκατε μπροστά μου. Όμως να μην σας απασχολώ άλλο. Σας ευχαριστώ για μια ακόμα φορά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου