ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ

Το ''ευ ζην'' εξαρτάται κυρίως από εντελώς απλά πράγματα. Το θυμήθηκα, βλέποντας κάποια παιδάκια να κάθονται σε ένα πεζούλι και να παίζουν με τα ηλεκτρονικά τους παιχνίδια. Πού είναι οι αλάνες που παίζαμε εμείς σαν παιδιά; Πού είναι η έλλειψη κινδύνων και η ελευθερία κινήσεων που είχαμε εμείς τότε; Μπορεί να μην είχαμε μερέντα, τσιπς, γαριδάκια, κόκα κόλες, κ.λ.π., αλλά μας αρκούσε μια φέτα ψωμί με ζάχαρη ή με τοματοπελτέ, κι έξω από την πόρτα, για κρυφτό, κυνηγητό, μπάλα, μακριά γαϊδούρα, μπερλίνα, τρίλιζα, χαλασμένο τηλέφωνο, κ.λ.π. Θυμάμαι ένα παιχνίδι που μας ευχαριστούσε ιδιαίτερα και το παίζαμε με τις ώρες. Καθόμαστε στα σκαλιά ενός παλιού σπιτιού και επιλέγαμε από μια μάρκα αυτοκινήτου. Στη συνέχεια μετρούσαμε τα αυτοκίνητα που περνούσαν από τον κεντρικό δρόμο, τα οποία βέβαια δεν ήταν και πολλά. Κέρδιζε αυτός που η μάρκα του είχε τις περισσότερες εμφανίσεις.
Χωρίς πολλά λόγια, αν και είμαστε παιδιά που μεγαλώσαμε σε μια δύσκολη και τότε εποχή, περάσαμε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. Θα μου πείτε βέβαια ότι παίζει ρόλο και η ηλικία, κι ότι τα παιδιά δεν τα αγγίζει και πολύ η κρίση, κάνετε όμως τις συγκρίσεις σας του τότε με το τώρα και ίσως αναθεωρήσετε!

Αναρωτιέμαι αν, τα σημερινά παιδιά, έχουν την ευρηματικότητα και τη δημιουργικότητα που είχαμε εμείς τότε. Μήπως η έλλειψη υλικών αγαθών είναι η αιτία αυτών των στοιχείων που προανέφερα; Αναμφίβολα, ναι! Τώρα τα βρίσκουν όλα έτοιμα και δεν κουράζουν το μυαλό τους να επινοήσουν παιχνίδια. Η φαντασία, αυτή η θαυμάσια λειτουργία του εγκεφάλου, υπολειτουργεί. Παίζουν μεν, αλλά κλεισμένα μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον, με τυποποιημένα παιχνίδια, πραγματικά ρομποτάκια δηλαδή! Η φαντασία τους υπολειτουργεί, ενώ θα έπρεπε να δουλεύει στο μάξιμουμ. Η δουλειά των παιδιών είναι να παίζουν ελεύθερα και δημιουργικά και να μαθαίνουν χρήσιμα πράγματα, αλλά ο τομέας της μάθησης είναι μια άλλη αμαρτωλή ιστορία. Η αλήθεια πάντως είναι ότι, για όλα αυτά, μόνον τα ίδια τα παιδιά δεν φταίνε. Σε αυτά τα δυο προβλήματα, έρχεται τώρα να προστεθεί και η ανέχεια. Ας όψονται οι δυνάστες τους, οι πολιτικοί, οι άπληστοι κερδοσκόποι και οι ρασοφόροι!