Σελίδες

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

ΑΖΩΤΟ, ΟΞΥΓΟΝΟ ΚΑΙ ΕΥΔΩΡΟΝ

Απόσπασμα από το ομώνυμο μυθιστόρημά μου!

    Έκαναν όπως τους παρακάλεσε ο καμαρότος και έμειναν δεμένοι και αμίλητοι στις θέσεις τους. Την προκαθορισμένη ώρα της αναχώρησης, κυριεύτηκαν από άγχος. Σφίχτηκαν στα μπράτσα των καθισμάτων, έκλεισαν τα μάτια τους και κράτησαν την αναπνοή τους. Αν και είχαν ταξιδέψει δεκάδες φορές με αεροπλάνα και αερόπλοια, εντούτοις η επικείμενη εκτόξευσή τους στο διάστημα, ήταν μια άγνωστη εμπειρία που δικαιολογημένα τους τρόμαζε λιγάκι. Όταν τελείωσε η αντίστροφη μέτρηση που ακουγόταν από τα μεγάφωνα του σκάφους, ένιωσαν μια μικρή δόνηση, αυτό όμως ήταν όλο. Από εκεί και ύστερα, τους δόθηκε η εντύπωση ότι ταξιδεύουν με ένα άνετο αερόπλοιο και όχι με ένα διαστημικό μεγαθήριο. Σε λίγη ώρα είχαν εξέλθει από την ατμόσφαιρα και είχαν αναπτύξει ταχύτητα υπερδιαστήματος, όπως πληροφορήθηκαν από τον κυβερνήτη που τον άκουσαν να τους απευθύνει το λόγο από τα μεγάφωνα.


    Αυτό ήταν, σκέφτηκε ο Ντάνο. Από δω και πέρα, η ζωή μας θα συνεχιστεί αλλού. Μας περιμένει το άγνωστο. Ένας νέος πλανήτης καιροφυλακτεί για να φιλοξενήσει την ύπαρξή μας στα εδάφη του, και μάλλον για όλη την υπόλοιπη ζωή μας. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι όλη αυτή η ιστορία θα μας βγει σε καλό.

    Εικόνες, αμέτρητες εικόνες, άλλες θολές και ακαθόριστες και άλλες συγκεκριμένες, αλλά και αναμνήσεις, δεκάδες αναμνήσεις, εναλλάσσονταν μέσα στο μυαλό της. Η Ερμίνα άργησε να επανέλθει στην πραγματικότητα. Επηρεασμένη αφάνταστα από την ανεπανάληπτη εμπειρία ενός τόσο πρωτόγνωρου ταξιδιού, καθυστέρησε να προσαρμοστεί. Όταν το κατάφερε, άνοιξε τα μάτια της, κοίταξε το Ντάνο που της κρατούσε το χέρι και του χαμογέλασε γλυκά. Ευτυχώς που τον είχε δίπλα της. Η παρουσία του ήταν εγγύηση για τη θωράκιση της ψυχικής της υγείας. Αντικρίζοντάς τον να κάθεται σιμά της, ένιωσε να ξαναβρίσκει τη χαμένη της αισιοδοξία.

    Υπακούοντας στις εντολές του κυβερνήτη, έλυσαν τις ζώνες τους, τακτοποίησαν κάπως τα πράγματά τους και μετέβησαν στην τραπεζαρία για να δειπνήσουν. Δεν δυσκολεύτηκαν να τη βρουν, καθώς σε όλα τα σημεία του διαστημόπλοιου υπήρχαν αναρτημένες πινακίδες με οδηγίες και κατευθύνσεις για όλα τα τμήματά του. Κάθισαν σε ένα τραπέζι με άλλους τέσσερις συνταξιδιώτες τους, τρεις άντρες και μια γυναίκα, και σε σύντομο χρονικό διάστημα είχαν σερβιριστεί.

    Τρώγοντας, γνωρίστηκαν με τους συνδαιτυμόνες τους. Η γυναίκα, σύζυγος του ενός, είχε σπουδάσει βιοκαλλιέργεια και θα πήγαινε να βοηθήσει στην ανάπτυξη βιολογικών μεθόδων καλλιέργειας. Ο άντρας της, μηχανικός και χειριστής γεωργικών μηχανημάτων, θα εργαζόταν μαζί της στους αγρούς. Οι άλλοι δύο ήταν τεχνικοί οικοδομών και ο Ντάνο υπέθεσε ότι θα ανήκαν στην ομάδα ανοικοδόμησης, όπως κι εκείνος. Φυσικά όλοι τους ήταν άτεκνοι και χωρίς άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις.

    Τη στιγμή που οι πρώτοι συνεπιβάτες άρχισαν να αναχωρούν από την τραπεζαρία, μια γυναικεία φωνή ακούστηκε από τα μεγάφωνα: «Αγαπητοί επιβάτες του Ίκαρου, λέγομαι Φαίη και είμαι η υπεύθυνη απασχόλησης του σκάφους. Επειδή λοιπόν η διάρκεια αυτού του ταξιδιού θα είναι απελπιστικά μεγάλη, σας πληροφορώ ότι υπάρχουν πολλά πράγματα με τα οποία μπορείτε να ασχολείσθε, ώστε να μην βαρεθείτε λεπτό. Μάθετε ότι, στο άνω κατάστρωμα, υπάρχει βιβλιοθήκη, εντευκτήριο με επιτραπέζια παιχνίδια, καφετέρια, αμφιθέατρο, κινηματογράφος, πλανητάριο, αίθουσα ηλεκτρονικών παιχνιδιών και μπιλιάρδου και μουσικό μπαρ».

    Ακολούθησε ένα μαζικό επιφώνημα ενθουσιασμού και τα, μέχρι πρότινος, κατσουφιασμένα πρόσωπα πολλών επιβατών, μετατράπηκαν σε χαρούμενα, γελαστά μουτράκια. Η ανακούφισή τους, ακούγοντας αυτήν την είδηση, ήταν εντυπωσιακά εμφανής. Μαθαίνοντας ότι υπήρχε μεγάλη ποικιλία απασχόλησης, που κάλυπτε προφανώς όλα τα γούστα, κατάλαβαν ότι το βαρετό ταξίδι που είχαν φανταστεί στην αρχή, μετατρεπόταν σε μια άκρως ενδιαφέρουσα διαστημική κρουαζιέρα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: