Ο ΚΙΝΕΖΟΣ

                 Ο ΚΙΝΕΖΟΣ




Μάτια λοξά, χείλη λεπτά,

σώμα ισχνό και μικροκαμωμένο,

έχει το καροτσάκι του εκεί

σε μια γωνιά του δρόμου αραγμένο.



Πουλάει καρφίτσες, χάντρες, σκουλαρίκια,

με την ψιλή φωνή του τα διαλαλεί.

‘’Περάστε δεσποινίδες και καλές κυρίες,

εγώ έχω την πιο πλούσια συλλογή’’.



Κι οι κοπελιές όλες μαζί τρέχουν κοντά του,

το εμπόρευμα ανακατεύουν στη στιγμή,

μα ο εμποράκος δεν πολυστενοχωριέται,

γιατί έχει μάθει να κάνει υπομονή.



Να όμως που μερικά παιδιά τον κοροϊδεύουν,

αλλά αυτός δεν παύει να χαμογελά.

Είναι φτωχός, μα όμως είναι σοφός Κινέζος.

Δεν τον πειράζει που στους δρόμους τριγυρνά.



Γνωρίζει πως η ζωή δεν είναι για πάντα,

Τ’ αρέσει με τους ανθρώπους να μιλά.

Δεν παύει ούτε για μια στιγμή να λέει:

‘’Την ευτυχία παντού κανείς τη συναντά’’.