Γραμμένο έντεκα χρόνια πριν, λες και είχα μαντέψει τα κίνητρα και τις επιδιώξεις κάποιων δήθεν φιλανθρώπων!
Δεν είμαι αντίθετος στην ιδέα, και κατ' επέκτασιν στην πράξη, της φιλανθρωπίας. Αν αντικρίσω άνθρωπο που στερείται ακόμα και το φαγητό, θα σπεύσω να τον βοηθήσω, όσο μου επιτρέπουν τα οικονομικά μου. Το θεωρώ απαράδεκτο να υπάρχει τόση δυστυχία στον κόσμο, φοβάμαι όμως ότι, μόνο με την φιλανθρωπία, δεν λύνεται το πρόβλημα. Αν δεν υπάρξει ανάπτυξη, δεν πρόκειται να βελτιωθεί η κατάσταση, κι αυτό το γνωρίζουν όλοι. Νομίζω ότι όλοι αυτοί οι προσφάτως ευαισθητοποιημένοι φιλάνθρωποι (εταιρίες, εκκλησία, οργανώσεις, κ.λ.π.), ενεργούν με ιδιοτελή κίνητρα, βασιζόμενοι κυρίως στην εθελοντική προσφορά των άλλων. Η ελεημοσύνη θα βοηθήσει τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας βραχυπρόθεσμα, ενώ η ανάπτυξη, έστω και σταδιακά, θα λύσει το πρόβλημα για τους περισσότερους από αυτούς που σήμερα δυστυχούν!
