O Ντέρης, εκείνο το πρωί της Κυριακής του έτους 2053, ξύπνησε από τους ήχους μουσικής! Αρχικά δεν μπόρεσε να καταλάβει τι ακριβώς συνέβαινε! Κοίταξε το ρολόι του τοίχου και είδε ότι η ώρα ήταν οκτώ! Παραξενεύτηκε! Επί σαράντα ολόκληρα χρόνια, από την ημέρα που είχε γεννηθεί, κάθε Κυριακή πρωί ξυπνούσε από τους ήχους της καμπάνας και από τις ανιαρές ψαλμωδίες της γειτονικής εκκλησίας, αλλά τώρα τον ξύπνησε η δυνατή μουσική που ακουγόταν από το κέντρο της μικρής τους πόλης!
Σηκώθηκε από το κρεβάτι του, πλύθηκε, ντύθηκε και, χωρίς να βάλει κάτι στο στόμα του, βγήκε έξω κι έτρεξε προς την πλατεία! Αυτό που είδε τον εντυπωσίασε! Οι περισσότεροι κάτοικοι του οικισμού είχαν συγκεντρωθεί εκεί και χόρευαν στους ξέφρενους ρυθμούς της μοντέρνας μουσικής, που ξεχυνόταν από τα μεγάφωνα! Αναζήτησε με το βλέμμα του μήπως δει κάποιον γνωστό του και, όταν είδε την Μανταλένα, την όμορφη γειτόνισσά του, έτρεξε προς το μέρος της!
''Καλημέρα, Μανταλένα'', της είπε με δυνατή φωνή, για να τον ακούσει. ''Μπορείς να μου πεις τι γίνεται; Προς τι όλο αυτό το πανηγύρι;''
''Καλά, δεν τα έμαθες; Θρησκείες τέλος! Μας τελείωσαν οριστικά! Με απόφαση του παγκόσμιου συμβουλίου, καταργούνται από σήμερα όλες οι θρησκευτικές τελετουργίες σε όλα τα κράτη της Γης!''
''Τι μου λες; Και το δέχτηκαν αυτό οι πιστοί όλων των θρησκειών;''
''Δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς. Απλώς όποιος επιθυμεί να συνεχίσει να εκκλησιάζεται, θα μπορεί να το κάνει μόνον πηγαίνοντας σε κάποιο μοναστήρι! Οι εκκλησίες θα μετατραπούν σε μουσεία!''
''Μα αυτό είναι θαυμάσιο!'' αναφώνησε ο Ντέρης. ''Επιτέλους θα απαλλαγούμε οριστικά από τον σκοταδισμό και θα επικρατήσει η λογική, η ειρήνη και η ομόνοια σε τούτον τον βασανισμένο πλανήτη!''
''Ας το ελπίσουμε'', είπε η Μανταλένα. ''Ας είναι αυτή η αρχή για την αναγέννηση της ανθρωπότητας!'' και τελείωσε τα λόγια της με μια κίνηση που ξάφνιασε Τον Ντέρη. Σταμάτησε να χορεύει και έπεσε στην αγκαλιά του, γεμίζοντάς τον με φιλιά!
