Φιλάνθρωποι και λαμόγια

 Γραμμένο έντεκα χρόνια πριν, λες και είχα μαντέψει τα κίνητρα και τις επιδιώξεις κάποιων δήθεν φιλανθρώπων!

Δεν είμαι αντίθετος στην ιδέα, και κατ' επέκτασιν στην πράξη, της φιλανθρωπίας. Αν αντικρίσω άνθρωπο που στερείται ακόμα και το φαγητό, θα σπεύσω να τον βοηθήσω, όσο μου επιτρέπουν τα οικονομικά μου. Το θεωρώ απαράδεκτο να υπάρχει τόση δυστυχία στον κόσμο, φοβάμαι όμως ότι, μόνο με την φιλανθρωπία, δεν λύνεται το πρόβλημα. Αν δεν υπάρξει ανάπτυξη, δεν πρόκειται να βελτιωθεί η κατάσταση, κι αυτό το γνωρίζουν όλοι. Νομίζω ότι όλοι αυτοί οι προσφάτως ευαισθητοποιημένοι φιλάνθρωποι (εταιρίες, εκκλησία, οργανώσεις, κ.λ.π.), ενεργούν με ιδιοτελή κίνητρα, βασιζόμενοι κυρίως στην εθελοντική προσφορά των άλλων. Η ελεημοσύνη θα βοηθήσει τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας βραχυπρόθεσμα, ενώ η ανάπτυξη, έστω και σταδιακά, θα λύσει το πρόβλημα για τους περισσότερους από αυτούς που σήμερα δυστυχούν!

ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

 

                            ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΡΩΝΗΣ  

 

                                                     WAR  PIGS

 

               ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

     

1.    ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ  ΠΟΛΕΜΟΥ                                           σελ.  2

2.    Ο  ΕΦΙΑΛΤΗΣ                                                               ‘’   11

3.    ΜΙΛΤΟΣ Ο ΤΑΡΙΦΑΣ                                                    ‘’   15

4.    Ο  ΔΕΣΠΟΤΗΣ                                                                ‘’   22

5.    Ο  ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ                                                              ‘’   25

6.    ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΣΥΝΘΗΜΑ                                  ‘’   34

7.    Ο  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ                                                          ‘’   38

8.    ΜΗΔΕΝΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕ                        ‘’  46

9.    ΡΕΝΕΑΜ  325                                                                  ‘’  55

10.   ΥΔΡΟΧΟΟΣ                                                                     ‘’   73

11.   Ο  ΥΠΕΡΑΙΩΝΟΒΙΟΣ                                                       ‘’   84

12.   Ο  ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ                                                             ‘’    89

13.  Η ΘΕΩΝΗ, Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ                     ‘’    91

14.  ΖΥΘΟΥΠΟΛΗ: Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ                   

15.   ΣΤΟ ΠΤΩΧΟΚΟΜΕΙΟ                                               

16.  ΓΚΟΥΑΛΑΓΚ                               17.   Η ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ

18.  ΣΤΟ ΑΠΟΤΕΦΡΩΤΗΡΙΟ             19.  ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΤΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ

20. Ο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΠΡΟΞΕΝΗΤΗΣ   21.  ΑΟΡΑΤΟΣ

 

ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

 ''Μέγιστε, μόλις επέστρεψαν οι δυο αστροναύτες που είχαμε στείλει στη Γη, αλλά συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο''.

''Δηλαδή;''

''Να, ο ένας κλαίει με μαύρο δάκρυ και ο άλλος είναι σκασμένος στα γέλια''.

''Μπα, και γιατί παρακαλώ; Τι τους συνέβη;''

''Γιατί μου είπαν ότι οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη είναι και για γέλια, αλλά και για κλάματα! Άλλοι πιστεύουν σε αφελείς και ανυπόστατες θεωρίες και σε αόρατα, ανύπαρκτα όντα, και άλλοι σκοτώνουν ο ένας τον άλλον για ψύλλου πήδημα!''

Η ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ

 

    «Ανώτερε, ο Θουγκ επέστρεψε από το ταξίδι του στη Γη και θέλει να σας αναφέρει».

    «Α, πολύ ωραία», σήκωσε το ανάστημά του ο Πρώτος Άρχοντας του πλανήτη των ερπετοειδών.  «Πες του να περάσει».

    Σε δυο λεπτά, ο ερπετόμορφος Θουγκ, στεκόταν απέναντι από τον Ανώτερο. «Καλώς τον. Τι καλά νέα μας φέρνεις, θουγκ; Έφτασε λες η ώρα να τους επιτεθούμε;»

    «Νομίζω ότι δεν θα χρειαστεί», του απάντησε ο Θουγκ, ενώ ένα πλατύ χαμόγελο διαγραφόταν στο άσχημο πρόσωπό του. «Αυτοί θα καταφέρουν να καταστραφούν μόνοι τους. Το είχαν επιχειρήσει δυο φορές τον προηγούμενο αιώνα τους, αλλά τελικά την απέφυγαν την εξαφάνισή τους. Αυτή τη φορά όμως, νομίζω ότι θα το καταφέρουν. Υπάρχει μεγάλη αναστάτωση, μεγάλη αναταραχή στον πλανήτη και, χάρη στα υπερσύγχρονα όπλα μαζικής καταστροφής που έχουν αναπτύξει, δεν θα αργήσουν να αυτοκαταστραφούν».

    «Τι μου λες;», έκανε ο Ανώτερος, τρίβοντας τα υποτυπώδη χέρια του με ικανοποίηση. «Αυτό θα ήταν ό, τι πιο καλό για μας. Μας απαλλάσσει από πολλές περιπέτειες και από πολλά δεινά. Ας ετοιμαστούμε λοιπόν για τον επικείμενο εποικισμό μας. Όταν, αυτή η φυλή των ηλιθίων εξαφανιστεί από τα χώματα του πλανήτη, εμείς θα εγκαταστήσουμε με την ησυχία μας τις αποικίες και τα συνεργεία που θα ασχοληθούν με την εξόρυξη των πλούσιων κοιτασμάτων του. Ίσως βέβαια χρειαστεί να περάσει αρκετός καιρός μέχρι να αποκατασταθούν οι συνθήκες βιωσιμότητας ζώντων οργανισμών στα χώματά του, αλλά δεν πειράζει. Περιμέναμε τόσους αιώνες μέχρι να συμβεί αυτό, οπότε μπορούμε να κάνουμε λίγο καιρό ακόμα υπομονή. Τελικά, οι ενέργειες των προγόνων μας, να τους χωρίσουν σε εθνικές, θρησκευτικές και φυλετικές ομάδες, αποδείχτηκαν σοφές και έφεραν το ποθούμενο αποτέλεσμα».

 

Ο ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ

 Ο Σάκης πεθαίνει και πηγαίνει στον άλλο κόσμο. Βρίσκεται ακριβώς στα όρια κόλασης και παραδείσου, και περιμένει τη σειρά του, για να κριθεί και να καθοριστεί που θα πάει. Κάποια στιγμή φτάνει μπροστά σε ένα γενειοφόρο, μικρόσωμο ον και το ακούει να τον ρωτάει: ''Είσαι ο Σάκης από την Ελλάδα και φαντάζομαι ότι θέλεις να πας στον παράδεισο, έτσι δεν είναι;''

''Ασφαλώς'', του απαντά ο Σάκης, ''γιατί ήμουν ενάρετο και αναμάρτητο άτομο''.

''Εγώ άλλα βλέπω να γράφει το βιογραφικό σου'', τον αποστομώνει ο κριτής. ''Ήσουν πολύ αμαρτωλός και πρέπει να πας στην κόλαση''.

''Διαφωνώ", διαμαρτυρήθηκε ο Σάκης. ''Άνθρωποι σαν εμένα, λίγοι έχουν περάσει από τη Γη''.

''Λέγε ό, τι θέλεις'', κάγχασε ο κριτής. ''Ήσουν αμαρτωλός και θα πας στην κόλαση''.

''Καλά τότε'', του είπε ο Σάκης, χαμηλώνοντας τον τόνο της φωνής του. ''Αυτό άφησε να το κρίνει ο ίδιος ο Θεός. Θέλω να τον δω αμέσως τώρα''.

''Αυτό που ζητάς, δεν γίνεται'', του είπε ο κριτής. ''Μάζευέ τα λοιπόν και τράβα γρήγορα για την κόλαση''.

''Δεν πάω πουθενά'', επέμεινε ο Σάκης. ''ζητώ ακρόαση από τον Μεγαλοδύναμο''.

''Μα γιατί επιμένεις;'', τον αποπήρε ο άλλος. ''Αφού σου είπα ότι δεν μπορείς να τον δεις''.

''Γιατί δεν μπορώ; Τόσο δύσκολο είναι;''

''Είναι, όχι μόνο δύσκολο, αλλά εντελώς αδύνατο'', αγρίεψε ο κριτής/

''Εσύ λέγε ό, τι θέλεις'', πείσμωσε ο Σάκης. ''Εγώ θα μείνω εδώ μέχρι τη δευτέρα παρουσία, αν δεν μιλήσω με το Θεό!''

''Μα σου είπα ότι είναι αδύνατο'' τσίριξε ο κριτής. 

''Τίποτα δεν είναι αδύνατο για το Θεό'', υποστήριξε ο Σάκης.

''Ε, άμα σου το λέω εγώ, πρέπει να το πιστέψεις'', του είπε ο κριτής, και ένα σαρδόνιο χαμόγελο εμφανίστηκε στο στόμα του.

''Και γιατί παρακαλώ;''

''Μα, για έναν πολύ απλό λόγο'', του εξήγησε ο άλλος, σταυρώνοντας τα χέρια του μπροστά στο στήθος του. ''Γιατί ο Παντοδύναμος, όπως τον αποκάλεσες, δεν υπάρχει''.

 

ΟΙ ΦΕΜΙΝΙΣΤΡΙΕΣ

 Ένα μικρό απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο μου, που είχα γράψει κάπου σαράντα χρόνια πριν:

    ''Μαζευτήκαμε εδώ πέρα, φίλες μου'', άρχισε την ομιλία της η Ελίνα, ''για να συζητήσουμε σχετικά με το κίνημα που, εδώ και τόσα χρόνια, έχουμε αρχίσει. Οπωσδήποτε, πριν από εμάς, πολεμούσαν άλλες στη θέση μας. Είναι γνωστό ότι, από τον δέκατο ένατο αιώνα, το φύλο μας δίνει έναν αγώνα τιμής με το αντίθετο φύλο, προσπαθώντας να κερδίσει τα αυτονόητα. Αναμφισβήτητα, έχει πετύχει πολλά με αυτόν τον αγώνα, δεν έχει πετύχει όμως το κυριώτερο. Δεν έχει καταφέρει να κερδίσει αυτό, για το οποίο έχει  χυθεί τόσο γυναικείο αίμα, δηλαδή την πολυπόθητη ισότητα με τους αρσενικούς. Κι εδώ λοιπόν αρχίζει και γεννιέται το ερώτημα: Τι από τα δύο συμβαίνει; Δεν θέλουν οι άντρες να γίνουμε ίσες με αυτούς, ή μήπως δεν είμαστε εμείς άξιες γι' αυτό; Και αν εμείς είμαστε άξιες, κάτι που οπωσδήποτε όλες μας το πιστεύουμε, πώς θα το αποδείξουμε; Τι θα γίνει δηλαδή; Θα συνεχίσουμε να ζητιανεύουμε από τους άντρες την ισότητα,  ή μήπως θα έπρεπε να αλλάξουμε τακτική;

Κριτική του βιβλίου μου Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΡΟΜΒΟΣ

Erik Smirneos

 Σε μια δυστοπική Ευρωπαϊκή Κοινοπολιτεία ενός όχι και τόσο μακρινού μέλλοντος, το απολυταρχικό καθεστώς που κυβερνάει την πολύπαθη ήπειρο, έχει επινοήσει έναν απάνθρωπο μηχανισμό κοινωνικού ελέγχου: Κάθε πολίτης είναι υποχρεωμένος να ανήκει σε μια ομάδα που διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες τρεις από ένα γεωμετρικό σύμβολο. Τα μέλη της κάθε ομάδας έχουν το δικαίωμα να μάχονται μέχρι θανάτου τα μέλη των υπολοίπων και να εκτονώνουν έτσι την οργή και τα δολοφονικά τους ένστικτα. Ο ήρωας της ιστορίας μας ωστόσο, ένας ανήσυχος και δημιουργικός μουσικός, αντιτίθεται στον αιματηρό αυτό παραλογισμό και ξεκινάει έναν μυστικό πόλεμο ενάντια στους εξουσιαστές της ζωής του...Το καινούργιο βιβλίο του Στέλιου Αρώνη είναι συναρπαστικό, γραμμένο με ένα νεανικό και σταράτο ύφος που δεν κουράζει καθόλου, γεμάτο ανατροπές. Επίσης, ενώ απιοκαλύπτει κάποιες πολύ σκοτεινές αλήθειες για το ανθρώπινο είδος, για παράδειγμα την έμφυτη ροπή του προς τη σύγκρουση και τη βία, διαπνέεται από μια βαθιά ανθρωπιστική αισιοδοξία....Γιατί στο τέλος η ζωή πάντα βρίσκει τρόπο!https://alloste.gr/%CF%86%CE%B1.../189-prasinos-romvos.html

Σας προτείνω να το διαβάσετε.

Στέλιο, πολύ μου άρεσε το βιβλίο σου Συγχαρητήρια! Διαβάστηκε "νεράκι" Να είσαι καλά να γράφεις κι άλλα.

Στέλιο, πολύ. Μου άρεσε το βιβλίο σου Συγχαρητήρια! Διαβάστηκε "νεράκι" Να είσαι καλά να γράφεις κι άλλα Καλό βράδυ!

Enter

Στέλιο, πολύ. Μου άρεσε το βιβλίο σου

Enter

Enter