ΤΟ ΧΑΡΕΜΙ

                                         ΤΟ  ΧΑΡΕΜΙ

    Η ιδέα αυτή δεν του ήρθε ξαφνικά. Καιροφυλακτούσε μέσα στο υποσυνείδητό του εδώ και πολύ καιρό, χρόνια ολόκληρα, κι απλώς περίμενε το κατάλληλο ερέθισμα για να εμφανιστεί. Η αλήθεια ήταν ότι εμφανίστηκε εκεί που δεν την περίμενε και μάλιστα το έκανε με έναν πολύ εντυπωσιακό και θορυβώδη τρόπο. Περπατούσε αμέριμνος μαζί με την συμβία του στο μεγάλο παραλιακό πεζοδρόμιο της Ζέας, παρατηρώντας με θαυμασμό τα πλεούμενα και τίποτα δεν φαινόταν ικανό να ταράξει την ηρεμία του, όταν πρώτα τις άκουσε και ύστερα τις είδε. Ήταν νέες, όμορφες, χαρούμενες και τιτίβιζαν όλες μαζί σαν τα πουλιά. Δεκαεπτά αιθέριες υπάρξεις, τις μέτρησε μία-μία, ντυμένες με κομψά φορέματα, κατέβηκαν όλες μαζί από μιαν εντυπωσιακή θαλαμηγό και ξεχύθηκαν ελεύθερες στον παραλιακό πεζόδρομο, σκορπίζοντας έναν αέρα δροσιάς σε όλη την περιοχή. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μείνει αδιάφορος από την παρουσία τους. Όλων τα βλέμματα ήταν καρφωμένα επάνω τους, με μιαν εύλογη απορία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. «Ποια ήταν αυτά τα πανέμορφα πλάσματα;»

    Όσοι τις είδαν να βγαίνουν από την θαλαμηγό, κάτι υποψιάστηκαν, και η εμφάνιση πίσω τους ενός κελεμπιοφόρου, περιτριγυρισμένου από τρεις σωματοφύλακες, τους επιβεβαίωσε την υποψία. Προφανώς ήταν το χαρέμι του τυχερού εκείνου Άραβα. Η ζήλια του τρύπησε το στομάχι. Παντρεμένος επτά ολόκληρα χρόνια με μία και μοναδική γυναίκα, βλαστήμησε την τύχη του που ήταν φτωχός και χριστιανός στο θρήσκευμα, ό, τι χειρότερο δηλαδή για έναν σεξομανή. Διάολε, σκέφτηκε με πίκρα, θα χανόταν ο κόσμος αν είχα γεννηθεί πλούσιος και σε κάποια αραβική χώρα; Τώρα θα κυκλοφορούσα όπου ήθελα, παρέα με πολλές γυναίκες, έστω και λιγότερες από αυτές που έχει αυτός ο τύπος, και θα απολάμβανα τη ζωή.

    Από τη στιγμή εκείνη το έβαλε σκοπό ζωής να πλουτίσει και να αλλάξει θρήσκευμα. Το δεύτερο ήταν εύκολο, αλλά και για το πρώτο, αν και φαινομενικά φάνταζε απίθανο, είχε μερικές ιδέες, οι οποίες αν καρποφορούσαν, σύντομα θα απέδιδαν καρπούς. Από την επόμενη κιόλας ημέρα επιδόθηκε με ζήλο στον σκοπό του. Επισκέφτηκε κάποιους γνωστούς του επιχειρηματίες, λάδωσε κάποιους κρατικούς λειτουργούς και μπλέχτηκε στα γρανάζια της παραοικονομίας. Έτρεξε, κουράστηκε, υπέφερε, έγλυψε, έσκυψε το κεφάλι, αλλά ενάμιση μόλις χρόνο αργότερα, όρθωσε το παράστημά του, μάζεψε τα μπογαλάκια του, εγκατέλειψε σύζυγο και χώρα,  κι έβαλε πλώρη για τη Σαουδική Αραβία.

    Με γεμάτο βιβλιάριο καταθέσεων και με τον αέρα που του έδινε η οικονομική ευρωστία, δεν δυσκολεύτηκε να εγκατασταθεί εκεί, να πολιτογραφηθεί Άραβας και να γίνει μουσουλμάνος. Όλες οι πόρτες άνοιγαν διάπλατα στο πέρασμά του. Από την ώρα μάλιστα που έκανε και μια απλόχερη δωρεά στον Εμίρη της πόλης, όλα τα εμπόδια εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας από μπροστά του. Επόμενο στάδιο ήταν η αγορά μιας πολυτελούς έπαυλης και η αναζήτηση γυναικών για το χαρέμι του. Αρχικά, μέσω ενός ειδικού γραφείου, βρήκε δυο-τρεις κουκλάρες που προθυμοποιήθηκαν να μπουν στο χαρέμι του, η συνέχεια όμως αποδείχτηκε πιο δύσκολη απ’ ό, τι είχε υπολογίσει. Όταν μάλιστα πολιόρκησε μια καλλονή, που στο αντίκρισμά της έχασε τα μυαλά του, τα πράγματα πήραν μια πολύ άσχημη τροπή. Η κοπέλα ενοχλήθηκε από το συνεχές κυνηγητό του, παραπονέθηκε στον άντρα με τον οποίον διατηρούσε δεσμό, κι εκείνος δεν περιορίστηκε σε έναν απλό εκφοβισμό, αλλά του έστησε καρτέρι και τον μαχαίρωσε θανάσιμα.

    Τη στιγμή που ξεψυχούσε, αναπόλησε τη ζωή του στην Ελλάδα και βλαστήμησε την ώρα και τη στιγμή που εγκατέλειψε μια γυναίκα που τον είχε αγαπήσει πραγματικά, για να ικανοποιήσει ένα του βίτσιο, ένα σεξουαλικό απωθημένο. Και να που τώρα αυτή η αλλαγή, που είχε πιστέψει ότι θα τον έκανε ευτυχισμένο, τον έστελνε στον άλλο κόσμο! Η παροιμία που λέει, ‘’όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα'', επιβεβαιωνόταν με έναν πολύ επώδυνο, πολύ δραματικό τρόπο!