Όλα άρχισαν πριν από πενήντα πέντε χρόνια ακριβώς. Δεν είχα κλείσει ακόμα τα δέκα μου, όταν μια μακρινή μου ξαδέλφη, οκτώ χρόνια μεγαλύτερη από μένα, είχε τη φαεινή ιδέα να με πάρει μαζί της σε ένα πάρτι στη Δροσιά. Γινόταν σε ένα φιλικό της σπίτι, όπου είχαν μαζευτεί όλοι οι φίλοι της και χόρευαν όλη νύχτα το χορό της εποχής, δηλαδή ροκ εντ ρολ. Εγώ καθόμουν σε μια καρέκλα και παρακολουθούσα τους ''μεγάλους'' να ξεθεώνονται στο χορό και στο φλερτ, κυρίως όμως άκουγα τους ξεσηκωτικούς ρυθμούς μιας μουσικής, που έμελλε να με στοιχειώσει. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που άκουσα τόσα πολλά τραγούδια μαζεμένα. Βέβαια, το είδος εκείνο της μουσικής το γνώριζα, αφού τα ραδιόφωνα της εποχής το έπαιζαν όλη μέρα, για διάφορους λόγους όμως, στους οποίους δεν θα ήθελα να αναφερθώ, το άκουσμά του στο σπίτι μου ήταν σχετικά περιορισμένο. Εκείνο το σημαδιακό, καλοκαιρινό βράδυ, συντελέστηκε η μεγάλη αλλαγή. Η μουσική της αμαρτίας, όπως την αποκαλούσαν ο παππούς μου και η μητέρα μου, με κέρδισε ολοκληρωτικά και μου προξένησε ένα σωρό ευχάριστα συναισθήματα. Έκτοτε, με συντροφεύει ανελλιπώς και, κάθε φορά που ακούω ένα αγαπημένο μου κομμάτι (και δεν είναι και λίγα τα αγαπημένα μου), νιώθω την διάθεσή μου να ανεβαίνει στα ύψη. Τότε, δυστυχώς, εκτός της οικογενειακής απαγόρευσης, υπήρχε και η οικονομική δυσκολία για την απόκτηση πικάπ και δίσκων, οπότε περιοριζόμουν στην περιστασιακή ακρόαση (όταν βέβαια ο λύκος έλειπε από το σπίτι), κάποιου κομματιού από ένα παλιό ραδιόφωνο που, παραδόξως, υπήρχε στο σπίτι. Αργότερα, χάρη σε έναν καλό μου φίλο, τον Δημήτρη, ο οποίος κατάφερε να αποκτήσει ηλεκτρόφωνο, προμηθευόμαστε διάφορους δίσκους 45 στροφών και τους ακούγαμε με τις ώρες στο σπίτι του. Η δική μου σχέση με τα ''μαγικά'' μηχανήματα αναπαραγωγής μουσικής, άρχισε μερικά χρόνια αργότερα, όταν έπιασα δουλειά και μπόρεσα να αποκτήσω το πρώτο μου κασετόφωνο. Ηχογραφούσα μετά μανίας τα αγαπημένα μου τραγούδια από το ραδιόφωνο και τα άκουγα μέρα-νύχτα. Αυτό συνέβη σε μια περίοδο που μεσουρανούσε το κλασσικό ροκ, όλα όμως τα μεγάλα συγκροτήματα της εποχής, διέθεταν στο ρεπερτόριο τους και μερικά κομμάτια ροκ εντ ρολ. Αργότερα, με την απόκτηση CD PLAYER και δίσκων, η επιλογή των τραγουδιών που άκουγα έγινε πιο εύκολη υπόθεση, πρόσφατα δε, με την δυνατότητα που μας δίνει το διαδίκτυο, ο παράδεισος της μουσικής βρίσκεται κυριολεκτικά μέσα στα πόδια μας, η δική μου προτεραιότητα όμως είναι και θα είναι πάντοτε το ROCK N ROLL!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου