Τ Ζ Ο Γ Ο Σ
Ακούγοντας τον τελευταίο καιρό μια διαφήμιση στο ραδιόφωνο για κάποιο καζίνο που… μοιράζει χρήματα, αναρωτήθηκα πόσο αφελείς και ευκολόπιστοι είναι μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι θα πιάσουν την καλή μέσα σε κάποιο ναό της τύχης. Δελεασμένοι από τα παχιά και μεγάλα λόγια μιας επιχείρησης που υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, τρέχουν σαν αφηνιασμένοι πίσω από το όνειρο του εύκολου κέρδους, ενώ κατά βάθος γνωρίζουν ότι ο μόνος που κερδίζει σε αυτούς τους χώρους είναι ο επιχειρηματίας.
Συνήθως, την πρώτη φορά όλοι βγαίνουν κερδισμένοι, κι έτσι πατάνε την πεπονόφλουδα και γίνονται έρμαια στις αδηφάγες ορέξεις των επαγγελματιών του είδους. Τρώνε το δόλωμα σαν τα χαζά ψάρια των θαλασσών και μεταβάλλονται σε πιόνια. Το πάθος του τζόγου οδηγεί το θύμα σε ένα δρόμο χωρίς γυρισμό, σε ένα δρόμο εξάρτησης και εξαθλίωσης. Στην καλύτερη περίπτωση ίσως, κάποιος θαμώνας καζίνων ή χαρτοπαικτικών λεσχών ή ιπποδρόμου, να απεγκλωβιστεί έγκαιρα από αυτόν τον φαύλο κύκλο και να πάψει να ποντάρει και να χάνει τα χρήματά του τόσο εύκολα, απ’ ό, τι όμως τυχαίνει να γνωρίζω, αυτή η περίπτωση είναι πολύ σπάνια, ίσως και ανύπαρκτη. Δυστυχώς, όποιος τσιμπηθεί από τη μύγα του τζόγου, είναι δύσκολο να γιατρευτεί. Η έξη αυτή λειτουργεί σαν ισχυρό ναρκωτικό και αποκλείει την πιθανότητα απεξάρτησης.
Φαντάζομαι ότι όλοι σας θα έχετε κάποιο παράδειγμα γνωστού σας προσώπου που τρέχει στους χώρους τυχερών παιχνιδιών. Γνωρίζετε μήπως αν κάποιος από αυτούς έχει λύσει το οικονομικό του πρόβλημα; Μάλλον το αντίθετο θα έχει συμβεί. Θα έχει χάσει τα πάντα και ίσως ακόμα θα έχει χρεωθεί για να μπορέσει να συνεχίσει να ασχολείται με το πάθος του. Ένα πάθος που έχει σαν συνέπεια το χάσιμο της αξιοπρέπειας του ατόμου, τη διάλυση οικογενειών, την απώλεια περιουσιών, την υπερχρέωση και την κατάληξη στην απόλυτη ανέχεια.
Τυχαίνει να γνωρίζω πολλούς από το φιλικό και οικογενειακό μου περιβάλλον που έχουν πέσει σε αυτήν την παγίδα, κι αυτό μου έχει δώσει τη δυνατότητα να βγάλω οριστικά συμπεράσματα για τα άτομα που συνηθίζουμε να ονομάζουμε ‘’τζογαδόρους’’. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν και αναπνέουν μόνο για να παίζουν, για να ποντάρουν. Αδιαφορούν για τους άλλους, συχνά ακόμα και για την ίδια την οικογένειά τους. Απόμακροι και πωρωμένοι μέχρι το μεδούλι, δεν σκέφτονται τίποτ’ άλλο, παρά μόνο το πότε θα έρθει η ώρα να βρεθούν μέσα στον χώρο που στεγάζει τα απατηλά όνειρά τους, για να ρεφάρουν. Και η κατάληξη είναι μία. Να χάσουν τα πάντα και να πεθάνουν στην ψάθα. Το δυστύχημα είναι ότι, στην πτώση τους αυτή, παρασύρουν και τα οικεία τους πρόσωπα, στέλνοντας στη δυστυχία και τους άλλους. Από τα γνωστά μου πρόσωπα που ανέφερα πριν, δεν γνωρίζω ούτε ένα που να έχει βγει κερδισμένο από την ενασχόλησή του με το τζόγο. Αν τώρα εσείς γνωρίζετε κάποιον που να έχει πλουτίσει παίζοντας τυχερά παιχνίδια, η περίπτωσή του θα αποτελεί μιαν εξόχως τρανταχτή εξαίρεση, η οποία απλώς επιβεβαιώνει τον κανόνα!
Ακούγοντας τον τελευταίο καιρό μια διαφήμιση στο ραδιόφωνο για κάποιο καζίνο που… μοιράζει χρήματα, αναρωτήθηκα πόσο αφελείς και ευκολόπιστοι είναι μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι θα πιάσουν την καλή μέσα σε κάποιο ναό της τύχης. Δελεασμένοι από τα παχιά και μεγάλα λόγια μιας επιχείρησης που υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, τρέχουν σαν αφηνιασμένοι πίσω από το όνειρο του εύκολου κέρδους, ενώ κατά βάθος γνωρίζουν ότι ο μόνος που κερδίζει σε αυτούς τους χώρους είναι ο επιχειρηματίας.
Συνήθως, την πρώτη φορά όλοι βγαίνουν κερδισμένοι, κι έτσι πατάνε την πεπονόφλουδα και γίνονται έρμαια στις αδηφάγες ορέξεις των επαγγελματιών του είδους. Τρώνε το δόλωμα σαν τα χαζά ψάρια των θαλασσών και μεταβάλλονται σε πιόνια. Το πάθος του τζόγου οδηγεί το θύμα σε ένα δρόμο χωρίς γυρισμό, σε ένα δρόμο εξάρτησης και εξαθλίωσης. Στην καλύτερη περίπτωση ίσως, κάποιος θαμώνας καζίνων ή χαρτοπαικτικών λεσχών ή ιπποδρόμου, να απεγκλωβιστεί έγκαιρα από αυτόν τον φαύλο κύκλο και να πάψει να ποντάρει και να χάνει τα χρήματά του τόσο εύκολα, απ’ ό, τι όμως τυχαίνει να γνωρίζω, αυτή η περίπτωση είναι πολύ σπάνια, ίσως και ανύπαρκτη. Δυστυχώς, όποιος τσιμπηθεί από τη μύγα του τζόγου, είναι δύσκολο να γιατρευτεί. Η έξη αυτή λειτουργεί σαν ισχυρό ναρκωτικό και αποκλείει την πιθανότητα απεξάρτησης.
Φαντάζομαι ότι όλοι σας θα έχετε κάποιο παράδειγμα γνωστού σας προσώπου που τρέχει στους χώρους τυχερών παιχνιδιών. Γνωρίζετε μήπως αν κάποιος από αυτούς έχει λύσει το οικονομικό του πρόβλημα; Μάλλον το αντίθετο θα έχει συμβεί. Θα έχει χάσει τα πάντα και ίσως ακόμα θα έχει χρεωθεί για να μπορέσει να συνεχίσει να ασχολείται με το πάθος του. Ένα πάθος που έχει σαν συνέπεια το χάσιμο της αξιοπρέπειας του ατόμου, τη διάλυση οικογενειών, την απώλεια περιουσιών, την υπερχρέωση και την κατάληξη στην απόλυτη ανέχεια.
Τυχαίνει να γνωρίζω πολλούς από το φιλικό και οικογενειακό μου περιβάλλον που έχουν πέσει σε αυτήν την παγίδα, κι αυτό μου έχει δώσει τη δυνατότητα να βγάλω οριστικά συμπεράσματα για τα άτομα που συνηθίζουμε να ονομάζουμε ‘’τζογαδόρους’’. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν και αναπνέουν μόνο για να παίζουν, για να ποντάρουν. Αδιαφορούν για τους άλλους, συχνά ακόμα και για την ίδια την οικογένειά τους. Απόμακροι και πωρωμένοι μέχρι το μεδούλι, δεν σκέφτονται τίποτ’ άλλο, παρά μόνο το πότε θα έρθει η ώρα να βρεθούν μέσα στον χώρο που στεγάζει τα απατηλά όνειρά τους, για να ρεφάρουν. Και η κατάληξη είναι μία. Να χάσουν τα πάντα και να πεθάνουν στην ψάθα. Το δυστύχημα είναι ότι, στην πτώση τους αυτή, παρασύρουν και τα οικεία τους πρόσωπα, στέλνοντας στη δυστυχία και τους άλλους. Από τα γνωστά μου πρόσωπα που ανέφερα πριν, δεν γνωρίζω ούτε ένα που να έχει βγει κερδισμένο από την ενασχόλησή του με το τζόγο. Αν τώρα εσείς γνωρίζετε κάποιον που να έχει πλουτίσει παίζοντας τυχερά παιχνίδια, η περίπτωσή του θα αποτελεί μιαν εξόχως τρανταχτή εξαίρεση, η οποία απλώς επιβεβαιώνει τον κανόνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου