Ο ΡΟΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ
Το κουδούνι χτύπησε δυο-τρεις φορές συνεχόμενα, αλλά ο Αρμπάς δεν το άκουσε. Με τα ακουστικά κολλημένα στ’ αυτιά του, και ακούγοντας δυνατά τα τραγούδια των αγαπημένων του ροκ συγκροτημάτων, του ήταν αδύνατο να ακούσει τον ήχο του κουδουνιού. Ευτυχώς που εκείνη την ώρα η μητέρα του η Ευλαμπία βρισκόταν ακόμη μέσα στο σπίτι, η οποία κι έτρεξε να ανοίξει την πόρτα.
Οι δυο αστυνομικοί που εμφανίστηκαν μπροστά της, δεν σχολίασαν καθόλου τον λόγο της επίσκεψής τους και, παραμερίζοντας με βίαιο τρόπο την μεσόκοπη γυναίκα, εισέβαλαν στο σπίτι! Μπήκαν στο δωμάτιο που βρισκόταν ο Αρμπάς και τον έπιασαν στα πράσα να ακούει την απαγορευμένη από την εξουσία μουσική. Έβγαλαν απότομα τα ακουστικά από τα αυτιά του και του πέρασαν χειροπέδες.
‘’Ροκ ακούς πουλάκι μου;’’ τον ειρωνεύτηκε ο ένας αστυνομικός. ‘’Τώρα θα δεις τι θα πάθεις’’.
Τον σήκωσαν όρθιο και τον έσυραν έξω από το σπίτι, αφήνοντας άφωνη την καημένη την Ευλαμπία, που δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Το γνώριζε βέβαια ότι ο γιός της άκουγε συνέχεια ροκ μουσική, δεν πίστευε όμως ότι αυτό θα αντιληπτό, αφού εκείνος την άκουγε μόνο μέσα στο σπίτι και φορώντας πάντοτε ακουστικά.
‘’Τι στο καλό έχει συμβεί;’’ αναρωτήθηκε. ‘’Ποιος μπορεί να τον κάρφωσε και γιατί;’’
Έφερε στο νου της την απίθανη εκείνη απόφαση της κυβέρνησης, ένα χρόνο πριν, να απαγορεύσει με νόμο την ακρόαση όλων των ειδών της ροκ μουσικής, και να τιμωρεί με πολύχρονη φυλάκιση τους παραβάτες! Ο λόγος που η εξουσία είχε δικαιολογήσει το πάρσιμο εκείνης της απόφασης, ήταν η έξαρση της κοινωνικής βίας. Οι ιθύνοντες είχαν ισχυριστεί ότι, για όλα τα δεινά της κοινωνίας, έφταιγε η ροκ κουλτούρα.
Κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, είδε να βάζουν το γιο της μέσα στο περιπολικό και να αναχωρούν για την αστυνομία. Μόλις το αυτοκίνητο απομακρύνθηκε, με την άκρη του ματιού της είδε κάτι που την παραξένεψε. Στη γωνία του δρόμου στεκόταν ο παπάς της ενορίας τους, ο οποίος, μόλις το περιπολικό πέρασε από μπροστά του, χαιρέτησε τους αστυνομικούς χαμογελώντας.
Η Ευλαμπία θορυβήθηκε και αμέσως μετά μια υποψία πέρασε από το μυαλό της. Ο παπάς γνώριζε ότι ο γιος της άκουγε ροκ μουσική. Του το είχε αποκαλύψει η ίδια, η αφελής, λίγες μέρες πριν, που είχε πάει να εξομολογηθεί.
Κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. ‘’Ακούς εκεί;’’ μονολόγησε. ‘’Αυτός φαίνεται κάρφωσε το παιδί μου. Μα γιατί, ο άνθρωπος που εκτιμούσα, που σεβόμουν, που εμπιστευόμουν, να μου κάνει κάτι τέτοιο;’’
Προσπάθησε να συνειδητοποιήσει για πιο λόγο είχε συμβεί αυτό και δεν άργησε να το καταλάβει. Θυμήθηκε τις ομιλίες του παπά στην εκκλησία, κατά τη διάρκεια των λειτουργιών, όπου καταφερόταν ανοιχτά κατά της μουσικής και της επίδρασής της στην κοινωνία. Μάλλον, λοιπόν, η εκκλησία ήταν αυτή που είχε βάλει το χεράκι της στην απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει αυτό το είδος της μουσικής.
‘’Και τώρα τι γίνεται;’’ αναρωτήθηκε. ‘’Θα χώσουν το παιδάκι μου στη φυλακή, επειδή άκουγε μουσική, και μάλιστα χωρίς να ενοχλεί κανέναν;’ Μα τι παραλογισμός είναι αυτός; Φτου να πάρει η οργή. Κι εγώ η χαζή έτρεχα τόσα χρόνια πίσω από τους ρασοφόρους; Μα καλά, τόσο ηλίθια ήμουνα;’’
Από τις σκέψεις της την έβγαλε ο ήχος κλήσης του τηλεφώνου της. Το άνοιξε και είδε ότι την καλούσε η φίλη της η Ρωξάνη.
‘’’Ελα Ευλαμπία μου, τι κάνεις;’’ την άκουσε να λέει.
‘’Τι να κάνω Ρωξάνη μου, τα χάλια μου έχω. Μόλις συνέλαβαν τον Αρμπά για το παράπτωμα λέει της ακρόασης ροκ μουσικής. Κοντεύω να τρελλαθώ!’’
‘’Τι λες τώρα;’’ τσίριξε η Ρωξάνη. ‘’Πω, πω, λες να τον βάλουν στη φυλακή;’’
‘’Ε, μάλλον. Δεν το έμαθες ότι πρόκειται για αδίκημα; Πρόσφατα ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος’’.
‘’Δεν είμαστε καλά’’, αναφώνησε η Ρωξάνη. ‘’Αυτό πια είναι από τα άγραφα. Τι στο καλό τους πειράζει, το τι μουσική ακούει ο καθένας;’’
‘’Δεν κατάλαβες ποιος κρύβεται πίσω από αυτό το τερατούργημα; Η εκκλησία, Ρωξάνη μου, η εκκλησία! Αυτοί οι αχυράνθρωποι, οι ρασοφόροι, το σκέφτηκαν και το αποφάσισαν, και υποχρέωσαν το συνεταιράκι τους, την πολιτική εξουσία, να το εφαρμόσει, επειδή θεωρούν τη ροκ μουσική προιόν του διαβόλου!’’
‘’Πω, πω, ξεφώνισε η Ρωξάνη, ‘’Αμ, σου το έλεγα εγώ, να κόψεις τα νταραβέρια με αυτά τα αποβράσματα, αλλά εσύ δεν με άκουγες. Και τώρα τι γίνεται;’’
‘’Ξέρω εγώ;’’ αναστέναξε η Ευλαμπία. ‘’Τι μπορούμε να κάνουμε, για να γλυτώσει ο γιόκας μου τη φυλακή και για να απαλλαγεί ο κόσμος από αυτές τις μεσαιωνικές πρακτικές;’’
‘’Χμ, κάτι σκέφτομαι’’, της απάντησε η Ρωξάνη. ‘’Γνωρίζω καλά έναν βουλευτή της αντιπολίτευσης, τον κύριο Πλαγάκη, και θα τον πάρω τηλέφωνο να μιλήσουμε γι’ ατό το θέμα. Πρόκειται για έναν πολύ καλό άνθρωπο, για έναν σοβαρό πολιτικό και είμαι βέβαιη ότι θα δείξει ενδιαφέρον και θα μας βοηθήσει. Κλείσε τώρα και θα τα ξαναπούμε σύντομα, ελπίζοντας σε μια μια θετική εξέλιξη της υπόθεσης’’.
…………..
Ο Αρμπάς κλείστηκε στα κρατητήρια της αστυνομίας, χωρίς να του δοθεί η ευκαιρία να μιλήσει με κάποιον αρμόδιο. Βρισκόταν μόνος του μέσα σ’εκείνον τον καταθλιπτικό χώρο αλλά, δυο ώρες αργότερα, απόκτησε παρέα. Μόλις άνοιξε η πόρτα, εμφανίστηκαν μπροστά του τέσσερις κρατούμενοι, οι οποίοι του φάνηκαν γνωστοί. Ήταν τέσσερις νεαροί άνδρες, κι όταν τους πρόσεξε καλύτερα, συνειδητοποίησε ποιοι ήταν. Επρόκειτο για τα μέλη του ροκ συγκροτήματος ΙΠΠΕΙΣ, ενός μουσικού σχήματος που, το τελευταίο διάστημα, είχε μεγάλη απήχηση στο δαδίκτυο.
Ο Αρμπάς, μόλις ο μπάτσος έκλεισε την πόρτα, σηκώθηκε όρθιος και τους υποδέχτηκε, χτυπώντας με τα δυο του χέρια το κεφάλι του. ‘’Δεν το πιστεύω’’, ξεφώνισε. ‘’Κι εσείς εδώ; Δεν θα το πιστέψετε αλλά, τη στιγμή που με συνέλαβαν, άκουγα το τελευταίο σας άλμπουμ’’.
΄΄Μπράβο ρε φίλε και σ’ ευχαριστούμε πολύ’’, άκουσε τον τραγουδιστή του συγκροτήματος να του λέει’’, ‘’αλλά πώς το κατάλαβαν ότι άκουγες ροκ; Είχες δυνατά το στερεοφωνικό;’’
‘’Μπα, όχι’’, του απάντησε ο Αρμπάς. ‘’Αντιθέτως, άκουγα τα τραγούδια σας, κλεισμένος μέσα στο δωμάτιό μου, και μάλιστα φορώντας ακουστικά’’.
‘’Άρα, κάποιος σε κάρφωσε’’, συμπέρανε ο συνομιλητής του.
‘’Ε, ναι, δεν εξηγείται αλλιώς’’, συμφώνησε ο Αρμπάς, προσπαθώντας ταυτόχρονα να σκεφτεί ποιος ήταν ο καταδότης.
‘’Πάντως, για όλην αυτήν την τραγική κατάσταση που ζούμε, να ξέρετε ότι δεν ευθύνεται μόνον η πολιτική εξουσία’’, επενέβη στη συζήτηση ο κιθαρίστας του γκρουπ, ‘’αλλά κυρίως η εκκλησία. Μου το αποκάλυψε ένας φίλος μου, που τυχαίνει να έχει θείο παπά’’.
“’Αμάν, τη βάψαμε’’, αναφώνησε ο μπασίστας του γκρουπ. ‘’Και τώρα, τι γίνεται; Πώς θα σωθούμε από αυτήν την φάρα; Μου κάνει εντύπωση που ο λαουτζίκος παρακολουθεί αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση και παραμένει αμέτοχος και απαθής. Κάτι πρέπει να γίνει, για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, όχι μόνο να σωθούμε εμείς, αλλά και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι στη χώρα’’.
………..
Ο βουλευτής της αντιπολίτευσης Πλαγάκης, πήρε το λόγο στη συγκέντρωση της Βουλής, και άρχισε την ομολία του, λέγοντας: ‘’Γνωρίζετε όλοι, φαντάζομαι, ότι το τελευταίο διάστημα έχουν γεμίσει τα κρατητήρια και οι φυλακές με πολλούς συνανθρώπους μας, που το μεγάλο τους ‘’έγκλημα’’ είναι η ακρόαση κάποιου είδους μουσικής. Κι αυτό θεσπίστηκε, επειδή μας το επέβαλλε η εκκλησία. Δεν νομίζετε ότι η καταδίκη κάποιου, επειδή ακούει μουσική, είναι η πιο παράλογη νομοθετική απόφαση όλων των εποχών; Για πείτε μου, ποιο ακριβώς είναι το έγκλημα του ανθρώπου που ακούει μουσική; Θα τρελαθούμε εντελώς δηλαδή; Το νομοθετήσατε επειδή σας το επέβαλλαν οι εκπρόσωποι κάποιου αόρατου όντος; Σας συμβουλεύω λοιπόν να αγνοήσετε τις προτροπές και τις υποδείξεις αυτών των μισάνθρωπων, και να καταργήσετε αμέσως αυτόν τον απαράδεκτο νόμο, ώστε να επανέλθει ο ανθρωπισμός. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και να προχωρήσετε στον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας ΣΗΜΕΡΑ!’’
